Medrar nas mans
agocharse cauta á liberdade.
Unha liberdade que nos observa
profanada e vendida
nunha doutrina de chuvias malditas.
Tras
as pedras
políticas
desorientadas,desvergoñadas, indiferentes,
desleigadas e fendidas.
E choran as pobres putas
de meixelas rotas
acubilladas no infortunio.
E
xemen os medos enriba
e
detrás das pedras,e as promesas seguen ulindo a vello.
Apoloxía de tódolos sons contidos
a través dos séculos.
Pero
nas mans dos nenos
medran cada día centos de
papoulas…
Sem comentários:
Enviar um comentário